19 września o godz. 18.00 odbył się wieczór promocyjny wyboru wierszy Krystiana Krzemińskiego „Światło przeszłego czasu”.
Krystian Krzemiński, emerytowany nauczyciel zawodu, poeta i publicysta po raz drugi był gościem pod renesansowym stropem. Pierwszy raz, 3 października 1991r., będąc po doc. Józefie Szwedzie drugim gościem zaproszonym na Wieczór pod renesansowym stropem. Te dwa spotkania prowadził wówczas, nieżyjący już, redaktor Stanisław Wilczek. To on przekazał Krystianowi Krzemińskiemu pełnienie honorów gospodarza tejże imprezy kulturalnej. Od tamtej pory, przez ponad dwadzieścia lat Wieczory pod renesansowym stropem były zawsze przez niego prowadzone. Tak było do 19 września 2014r., kiedy Krystian Krzemiński znowu wystąpił jako gość, a przede wszystkim jako tarnogórski poeta, autor tomiku wierszy wybranych „Światło przeszłego czasu”.
Prowadzenia wieczoru promocyjnego podjął się Jan Drechsler, lekarz weterynarii z zawodu, z pasji i ducha również literat i poeta, także gość „spod renesansowego stropu”. Zostało one wzbogacone występem Michała Malickiego oraz artystów Tarnogórskiego Kabaretu Literacko-Muzycznego.
Podczas tegoż spotkania można było nie tylko poznać kilka faktów z biografii Krystiana Krzemińskiego – sięgnąć do jego dziadków, rodziców oraz jego dzieciństwa, ale również dowiedzieć się, jak każde słowo, które zostało umieszczone w tomiku wierszy było przez niego cyzelowane.
Krystian Krzemiński podziękował, obecnemu na wieczorze promocyjnym, Arkadiuszowi Czechowi – Burmistrzowi Miasta Tarnowskie Góry za wspieranie przedsięzięć kulturalnych, czego najlepszym przykładem może być sfinansowanie wydania jego kolejnego tomiku. Podziękowania były również skierowane do prof. Jana Miodka, który okrasił tomik słowem wstępnym. Niestety nasz wybitny Tarnogórzanin nie mógł przybyć na spotkanie, wysłał jednak e-maila, który został odczytany przez Krystiana Krzemińskiego.
Kiedy poeta przeczytał kilka swoich wierszy zrobiło się nastrojowo i sentymentalnie, wiele osób czuło niedosyt, że zarecytowano ich tak mało...a może celowo został zaplanowany ten niedosyt, by po powrocie do domu, otworzyć tomik wierszy i smakować się każdym jego słowem.
